Umberto Eco, wielki włoski pisarz i filozof, powiedział, że kto czyta książki, żyje podwójnie. To zdanie nabiera szczególnego sensu dla osób z dysfunkcjami narządu wzroku, ponieważ książka to dla nich pewnego rodzaju okno na świat.
„Życie z niepełnosprawnością jest ciągłym nawigowaniem pomiędzy poczuciem wyjątkowości – wyjątkowej niesprawiedliwości, wyjątkowej krzywdy, wyjątkowej dzielności, wyjątkowego wysiłku – a poczuciem zwyczajności, «normalności»” – pisze Maria Reimann w książce „Nie przywitam się z państwem na ulicy. Szkic o doświadczaniu niepełnosprawności”. I to lawirowanie udało się jej uchwycić, powołując się na doświadczenia własne i innych kobiet.
Proponujemy przegląd kilku wybranych warszawskich placówek kulturalnych, które mają w swojej ofercie propozycje także dla osób z niepełnosprawnością wzroku. Warto wiedzieć, z czego możemy skorzystać podczas weekendowego odpoczynku bądź w czasie okazjonalnej wizyty w Warszawie, na przykład podczas nadchodzących ferii.
10 grudnia 2019 roku w Tyflogalerii mieliśmy okazję spotkać się już po raz kolejny z poezją Andrzeja Rodysa. Klasyczną w formie i wysmakowaną literacko, a jednocześnie bardzo nowoczesną w przekazie.
Kino nieczęsto sięga po niewidomego bohatera, a tym bardziej czyniąc go główną postacią. Warto zatem przywołać tytuły, które odważnie pokazują osoby z dysfunkcjami wzroku. Są wśród nich obrazy będące dziełem wyobraźni scenarzysty („Ślepa furia” Phillipa Noyca, „Ślepowidzenie” Eskila Vogta, „Zapach kobiety” Martina Bresta, „Tańcząc w ciemnościach” Larsa von Triera), a także opowiadające losy prawdziwych postaci („Ray” Taylora Hackforda, „Parę osób, mały czas” Andrzeja Barańskiego, „Carte Blanche” Jacka Lusińskiego).
Stworzenie witryny dofinansowano ze środków PFRON
