Niniejszy artykuł stanowi źródło informacji na temat praw i obowiązków osoby niewidomej, która porusza się w asyście psa asystującego (przewodnika). Poza tym w artykule zawarte zostały informacje i wskazówki dla osób niewidomych chcących ubiegać się o psa przewodnika na terenie Polski.
Lubię obserwować zmiany zachodzące na płaszczyźnie integracji w szerokim tego słowa znaczeniu. Najbliższa mi jest oczywiście ta integracja, która wiąże się bezpośrednio ze środowiskiem osób słabowidzących i niewidomych.
Do rozważań nad audiodeskrypcją zainspirował mnie III Tydzień Kultury Bez Barier i wizyta w warszawskim Teatrze Powszechnym na inscenizacji „Lilli Wenedy”. Był to mój pierwszy kontakt z opisem tego rodzaju i nie wiedziałam tak naprawdę, czego mogę po nim oczekiwać jako osoba słabowidząca. Postanowiłam więc poszperać i pogłębić swoją wiedzę na ten temat.
Wraz z Wenecją przemierzyłyśmy kawałek Polski. Spotkałyśmy wielu świetnych ludzi. Dziś opowiem Ci, Drogi Czytelniku, o naszym wyjeździe wakacyjnym. Miejscem docelowym była mała miejscowość nadmorska o nazwie Łazy, położona około dwudziestu kilometrów od Koszalina. Żeby dojechać do Łaz, przebyłyśmy kilkaset kilometrów pociągami.
Ponieważ ostatnio spędzam sporo czasu nad lekturą artykułów zgromadzonych w dziale TYFLOPEDIA pod redakcją pana Józefa Szczurka, które można znaleźć na stronie Fundacji „Trakt”, skłoniło mnie to do pewnego rodzaju przemyśleń. Tymi właśnie przemyśleniami pragnę się z Tobą, Drogi Czytelniku, podzielić.
Stworzenie witryny dofinansowano ze środków PFRON
